ΚΕΙΜΕΝΟ 1

 

Μία επίσημη αναφορά για την αγροτική εξέγερση στη Θεσσαλία:

 

ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ

Εκ Λαρίσσης, αριθ. 330, τη 19/6.3, ώρα 9.35 μ.μ. 1910

Πρωθυπουργόν - Υπουργούς Εσωτερικών και Στρατιωτικών

Πρωινή αμαξοστοιχία εκ Βόλου παρημποδίσθη παρ΄ ομάδων χωρικών ενόπλων και αόπλων μεταξύ Γκερλή - Λαρίσσης επιβαίνουσα στρατιωτική δύναμις εξαντλήσασα παν ήπιον μέσον και προσβληθείσα διά λιθοβολισμών και πυροβολισμών ηναγκάσθη πυροβολήση εφονεύθησαν τρεις πολίται επληγώθησαν επτά τοιούτοι.

Συρμός αφίκετο εις Λάρισσαν. Κατάλληλα μέτρα ελήφθησαν διά κυκλοφορίαν σιδηροδρομικών αμαξοστοιχιών εν Γκερλή παρέμεινεν μικρό απόσπασμα. Περί ώραν μίαν μετά μεσημβρίαν εγένετο συμπλοκή ενταύθα πύλην Φαρσάλων μεταξύ αποσπάσματος και χωρικών λιθοβολησάντων τούτο. Ετραυματίσθη σοβαρώς διά σφαίρας όπλου εις χωρικός διαδηλωταί διελύθησαν. (…)

Διά συννενοήσεως μετά εισαγγελέως εξεδόθησαν εντάλματα συλλήψεως κατά πρωταιτίων. Καλούνται τρεις Δήμαρχοι. Αστυνόμος Φαρσάλων τηλεγραφεί ότι άγνωστοι έθηκαν πυρ παρελθούσαν νύκτα χορταποθήκην ενοικιαστού Τσαούση εν χωρίω Βρυσιά αποτεφρωθείσαν εντελώς.

Μέραρχος Ψαρροδήμος

Νομάρχης Αργυρόπουλος

 

ΚΕΙΜΕΝΟ 2

 

Απόηχος και δίκες μετά τα αιματηρά γεγονότα της 6ης Μαρτίου στο Κιλελέρ (Αποσπάσματα από άρθρο με τίτλο " Οι Θεσσαλοί αγρόται προ της Δικαιοσύνης" που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα "Εύριπος" της Χαλκίδας στις 21/6/1910):

 

(Σύμφωνα με το βούλευμα) Πάντες οι κατηγορούμενοι εποιήσαντο δημοσίαν συνάθροισιν τείνουσα εις το να προσβάλη βιαίως τα δημοσίας αρχάς (…) και να αναγκάση ιδία την Κυβέρνησιν εις το να υιοθετήση το αγροτικόν ζήτημα και το σχετικόν νομοσχέδιον περί αναγκαστικής απαλλοτριώσεως και διανομής των διαφόρων τσιφλικιών (…)

Τα κατατεθέντα υπό των αστυνομικών μαρτύρων πραγματικά γεγονότα δεν ανταποκρίνονται εις την κατηγορίαν και δεν υποστηρίζουσιν αποχρώντως την ενοχήν των κατηγορουμένων κυρίως επιστημόνων κατά των οποίων όχι μόνον αποδείξεις αλλά ούτε ενδείξεις επαρκείς φαίνεται να προσκομίζωνται. (…)

Απεκαλύφθη ή αφέθη να υπονοηθή ότι οι δήμιοι οίτινες έσυρον τους Θεσσαλούς κατηγορουμένους μέχρι των εδωλίων ήσαν άλλοι, πρωτίστως Δε οι κερδοσκόποι των κομμάτων και της πολιτικής οίτινες (…) να επωφεληθούν της περιστάσεως εδημιούργησαν αυτοί τα ένοπλα συλλαλητήρια, σκάψαντες τον λάκκον των δύστυχων αγροτών. (…)

Ενώπιον των ορκωτών της πόλεώς μας δεν δικάζεται μια ομάς αναξιοπαθούντων μαρτύρων, αλλά το μαρτυρολόγιον ενός λαού και το δικαίωμα του ιδρώτος του.