Συγχαρητήρια επιστολή του Αλέξανδρου Δελμούζου, μετέπειτα
διευθυντή του Ανώτερου Παρθεναγωγείου Βόλου, προς τον διευθυντή της εφημερίδας
"Εργάτης", η οποία πρωτοεκδόθηκε στο Βόλο στις 23/12/1907. Η επιστολή
δημοσιεύτηκε στο στο φύλλο της εφημερίδας της 16ης Φεβρουαρίου 1908:
Αξιότιμε κ. Ζάχο,
Ο αγώνας σας είναι όχι μόνο ο ευγενικώτερος απ' όσους έγιναν
στον τόπο μας αλλά και ο πιο εδαφικός. Ο πιο εδαφικός γιατί γεννημένος απ' την
ανάγκη και τα πράγματα, στηρίζεται σε ολόκληρη τάξη ανθρώπων που τους συνδέουν
κοινά οικονομικά συμφέροντα. Ο ευγενικώτερος γιατί ο άμεσος σκοπός του είνε
σπάζοντας τις προλήψεις και την αμάθεια, να ξυπνήση τον άνθρωπο μέσα στη μάζα
που ασυνείδητο σύμβολό της έκανε το υπομονητικό βόιδι, να την κάνη να νοιώση
πως ο οίκτος κι η ελεημοσύνη των
χορτάτων την προσβάλλουν, κι είνε μάλιστα σαν ανήθικη ειρωνεία, όταν
διευθύνονται στους εργατικούς, στους δυνατούς. Να της δείξουν τη δύναμή της και
να την υψώσουν σε μοίρα της μοίρας της! Μα το εργατικό κίνημα είνε ακόμη
προωρισμένο να δημιουργήση τη μεγαλύτερη κίνηση, δηλαδή ζωή στον τόπο μας.
Μικρή η εργατική μας τάξη, αλλά μεγάλη η εντατική και παιδαγωγική της δύναμη.
Η ανάπτυξη πειθαρχικού και συνεταιριστικού πνεύματος, η
μόρφωση ωρισμένων και σταθερών αρχών θα βγούνε απ' αυτό το μικρό και περιωρισμένο
κέντρο. Αυτά τα συμφέροντά τους θα φέρουν αργά ή γρήγορα τους εργάτες σε
σύγκρουση με πολλά από τα επίσημα σάπια ιδανικά του κράτους μας και μ' όλες τις
οπισθοδρομικές του τάσεις. Έμμεση δε μορφωτική επίδραση θάχη τέτοιο κίνημα στις
αστικές τάξεις, πολεμώντας ό,τι δεν είνε σε θέση να πολεμήση αποτελεσματικά
ούτε το σχολείο, ούτε οι λίγοι εκλεκτοί, τον ατομισμό, την απειθαρχία, τα
φουσκωμένα έπη κ.λπ.
Αλλά γι' αυτό χρειάζεται δουλειά και δουλειά μεγάλη. Ακόμη
δεν έχει γίνει σχεδόν τίποτα. Εσείς κάμετε την αρχή κι αυτή πρέπει να
χαιρετιστή σαν προμήνυμα ανατολής.
Σε λίγο θα βρεθούν μιμηταί Σας και σ' άλλα μεγαλύτερα
βιομηχανικά κέντρα, γιατί τα πράγματα το θέλουν έτσι …