Ο Μεταξάς τον Ιανουάριο του 1941 παραδέχθηκε (Πηγή: Ι. Μεταξάς: Λόγοι και Σκέψεις, 1936-1941, τόμ. Β, σ. 443-445):

 

Η Ελλάς έγινε από τις 4 Αυγούστου κράτος αντικομμουνιστικό, κράτος αντικοινοβουλευτικό, κράτος ολοκληρωτικό, κράτος με βάση αγροτική και εργατική και κατά συνέπειαν αντιπλουτοκρατικό. (…) Επομένως η Ιταλία, που ωστόσο ανεγνώριζε τη συγγένεια του Ελληνικού καθεστώτος προς το δικό της, έπρεπε να είναι φιλικότατη προς την Ελλάδα, ειλικρινά και πιστά φιλικότατη. Και όμως ήταν εχθρική. Από εξ αρχής εχθρική. (…) Ώστε και ο αντικομμουνισμός (της Ιταλίας και της Γερμανίας) ψεύτικος και η ολοκληρωτικότητά τους η κρατική, ψεύτικη, και ο αντικοινοβουλευτισμός τους ψεύτικος, και η αντιπλουτοκρατία τους ψεύτικη, και ό,τι άλλο παρόμοιο ψεύτικο. Αληθινό δε είναι ένας διψασμένος ιμπεριαλισμός. Αυτός για τον οποίο κατηγορούνε τους Άγγλους.